De geschiedenis van buitenplaats Doornburgh begint in 1623.Joan Huydecoper liet in 1637 Elsenburg bouwen en ook de buitenplaatsen Vechtleven en Somersbergen. Deze lagen op het terrein waar nu alleen Buitenplaats Doornburgh nog staat. Willem Pietersen van Zon, die eigenaar was van de buitenplaats in 1684, plaatste het grote barokke toegangshek langs de Vecht dat nu in de tuin te bewonderen is.
In 1957 werd het landgoed betrokken door de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf. De zusters lieten in 1964 een imposant kloostercomplex bouwen door architect Jan de Jong, leerling van Dom Hans van der Laan van De Bossche School. De architectuur is sober en oogt modern, ondanks dat het inmiddels al meer dan 50 jaar oud is. In het gebouw lijkt de tijd te hebben stilgestaan en heel veel is nog in oorspronkelijke staat.
De transitie krijgt vorm dankzij renovatie, het toegankelijk maken van de buitenplaats voor het publiek en de ontwikkeling tot een plek waar kunst en wetenschap elkaar ontmoeten. Doornburgh als plek voor reflectie en actie.
Delen van het klooster worden beschikbaar gesteld voor ‘residencies’ voor kunstenaars en wetenschappers. Daarnaast biedt de buitenplaats alle ruimte voor bijzondere evenementen, tentoonstellingen, lezingen, brainstorm sessies etc. In het restaurant dat in het voormalige klooster is gevestigd wordt gekookt met lokale producten.
Doornburgh opende eind september 2018 haar deuren. Het park is openbaar toegankelijk voor omwonenden, wandelaars en overige geïnteresseerden. Buitenplaats Doornburgh presenteert prikkelende presentaties op het snijvlak van kunst en wetenschap. Ook zijn in de priorij verschillende kunstwerken uit de vaste collectie te bekijken, en werken er kunstenaars in residentie aan nieuwe werken. Het historische hoofdhuis van de buitenplaats is regelmatig te bewonderen tijdens een architectuurrondleiding.